Autor Andrew Lees, 2020-07-01 03:28:58
Stopień zazębienia materiałów ziarnistych z georusztem ma zasadnicze znaczenie dla efektywności warstw stabilizowanych mechanicznie.
Materiały ziarniste mogą zachowywać się jak ciecze lub ciała stałe - przy braku skrępowania można je wysypywać i będą „płynąć“; natomiast jeśli są skrępowane, cząstki blokują się wzajemnie tworząc ciało stałe.
Zjawisko to można zaobserwować w naturze, gdzie ziarna gruntu tworzą przesklepienie ponad pustką lub miękką soczewką, podtrzymując materiał powyżej, przenosząc obciążenie przez grunt w obie strony. Przesklepienie gruntu obserwuje się również między palami, gdzie mają zastosowanie te same zasady mechaniki gruntu.
Ground Coffee epizod 7: Andrew Lees wyjaśnia mechanizm przesklepiania gruntu i zachowania się materiałów ziarnistych przy wykorzystaniu w kuchni podstawowych zasad mechaniki gruntu.
Georuszty stabilizacyjne wykorzystują ten „efekt klinowania się ziaren” do zazębienia materiałów ziarnistych i ich skrępowania. Gdy sypki materiał jest zagęszczany na georuszcie, jego ziarna częściowo przenikają przez oczka i opierają się o jego żebra. Dzięki temu powstaje warstwa stabilizowana mechanicznie, która jest w stanie ograniczać niejednorodność osiadania, zmniejszać głębokość kolein od ruchu pojazdów, umożliwa przekrycie osadników nawet materiałów upłynnionych oraz zwiększa nośność.
Mechaniczne zazębienie ziaren to mechanizm, za pomocą którego georuszt i materiał ziarnisty oddziałują wzajemnie pod wpływem przyłożonego obciążenia.
Zazębienie ogranicza zarówno przemieszczanie się ziaren kruszywa w płaszczyźnie georusztu jak i utrudnia wszelkie przemieszczanie się ziaren względem siebie, dzięki czemu warstwa może efektywnie mobilizować bardzo duży opór przeciw ścinaniu. Ten efekt jest również nazywany „skrępowaniem”, ponieważ zazębienie skutecznie blokuje kruszywo poddane działaniu przyłożonego do warstwy obciążenia.
Skuteczne zazębienie polega na optymalnym dopasowaniu wielkości ziaren do wymiarów oczek georusztu, dlatego georuszty występują w różnych wariantach wielkości oczek, na przykład warstwa podsypki kolejowej składa się na ogół z grubych ziaren. Właśnie dlatego Tensar wprowadził georuszt typu TX190L, charakteryzujący się największymi wymiarami oczek w grupie georusztów stabilizujących.